Jako Prowadzący Szkołę zawsze byłem zdania, że jej jakość zależy od profesjonalizmu i zaangażowania nauczycieli. Jestem dumny z tego, że udało mi się skupić wokół siebie zespół doskonałych pedagogów, którzy, podobnie jak ja, uważają się za przyjaciół młodzieży. Wszystkich nas cechuje życzliwy stosunek do uczniów, ale jednocześnie jesteśmy zdania, że tylko wysokie wymagania i wspólna ciężka praca mogą dać pożądany efekt. Chcemy, aby nasi absolwenci nie tylko bez trudu dostawali się na wyższe uczelnie, ale żeby byli ludźmi odpowiedzialnymi, mądrymi i życzliwymi dla innych.
Kilkudziesięciu laureatów i finalistów olimpiad przedmiotowych, coroczne osiągnięcia w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur”, wiele sukcesów w zawodach sportowych różnego typu, liczne nagrody Ministra Edukacji Narodowej i Prezesa Rady Ministrów dla najzdolniejszych uczniów, nagrody Ministra Edukacji Narodowej i Kuratora Oświaty dla Prowadzącego Szkołę i jej nauczycieli wymownie świadczą o poziomie Autorskiego Liceum nr 42. Najdosłowniejszym potwierdzeniem tego faktu jest uzyskanie przez nasze liceum tytułu „Szkoły z klasą” w akcji organizowanej przez Gazetę Wyborczą pod patronatem Prezydenta RP.
Nasze dokonania to nie tylko osiągnięcia dydaktyczne. Nieustannie szukamy nowych, atrakcyjnych form pracy z naszymi uczniami. Rejsy na żaglowcu „Pogoria” do Izraela w 2000 i 2008 roku i z Barcelony do Irlandii w 2001, zimowa odyseja z Turcji na Sycylię 2006, rejsy dookoła Korsyki w 2009 czy dookoła Peloponezu 2010 były próbą wcielenia w życie programu wychowawczego szkoły opartego na zasadach etyki conradowskiej.
Niezwykle ważną rolę odgrywają w naszej szkole weekendowe wyjazdowe sesje literackie, filmowe, historyczne i matematyczne. Odbyło się ich w sumie już około osiemdziesięciu. Kilkadziesiąt wycieczek zagranicznych (min. Grecja, Włochy, Francja, Czechy, Litwa, Ukraina), liczne obozy rowerowe, narciarskie, piesze wyprawy w polskie góry – to wszystko ma na celu odrzucanie administracyjnych barier pomiędzy nauczycielami i uczniami i służy osiąganiu celów statutowych szkoły; także wymiana z liceami w Niemczech i we Włoszech wzbogaca od ponad 15. lat życie naszej społeczności. Znakiem firmowym naszej Szkoły są coroczne festiwale kulturalne, podczas których młodzież prezentuje spektakle teatralne i nakręcone przez siebie filmy a występy nauczycielskiej trupy teatralnej „The Belfers” przyciągają tłumy widzów z całej Warszawy.
W przekonaniu o skuteczności naszej pracy utwierdzają nas częste spotkania z absolwentami (jest już ich ponad 800!) podczas zjazdów odbywających się co kilka lat. Niektórzy z nich są obecnie nauczycielami w naszej szkole.
Kategoria: nasi nauczyciele
Paweł Konrad
Jestem nauczycielem fizyki i matematyki. Uczę tych przedmiotów od zawsze, czyli od blisko 30 lat. Będąc jeszcze studentem Politechniki Warszawskiej stwierdziłem, że praca w szkole to jest to co chciałbym w życiu robić.
W ALON 42 pracuję od początku wraz z wieloma moimi kolegami, którzy z tą szkołą się związali. Byłem wychowawcą trzech klas. Z wieloma absolwentami spotykamy się do dzisiaj i zgodnie stwierdzamy, że lata spędzone w ALON to najpiękniejsze lata życia.
Od pięciu lat jestem dyrektorem szkoły, niemniej najwięcej satysfakcji daje mi nauczanie moich przedmiotów. Nic nie dostarcza mi tyle energii co sprawdzian z fizyki czy kartkówka z matematyki. Moje zainteresowania to praca i sport. Uwielbiam grać w piłkę nożną, biegać i jeździć na nartach
Ewa Bednarczyk
Anna Brach
Marcin Braun
Bardzo lubię uczyć, choć mam też inne zajęcia, przede wszystkim pisanie podręczników do matematyki i fizyki. Praca zwana „pisaniem” polega zresztą głównie na czytaniu (na przykład o nietoperzach albo o budowie okrętów, albo o hodowli bydła, albo o cywilizacji hellenistycznej), słuchaniu wykładów, rozmowach z ludźmi, majsterkowaniu itd.
Jeśli zostaje mi czas, to czytam coś nie do pracy, idę do kina, biegam, spokojnie zwiedzam ciekawe, niekoniecznie bardzo dalekie miejsca. O tym wszystkim też zresztą potem układam zadania, więc trudno powiedzieć, co jest „nie do pracy”.
Dorota Budkiewicz
Urodzona w Warszawie, spędziła dzieciństwo w Wenezueli i Meksyku.
W życiu łączy dwie pasje: nauczanie i tłumaczenie.
Posiada tytuł magistra Instytutu Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalizacją nauczycielską i tłumaczeniową.
Ukończyła również Studia Podyplomowe dla Tłumaczy Konferencyjnych (EMCI) na Uniwersytecie Warszawskim i Szkołę Prawa Hiszpańskiego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Tłumaczka konferencyjna i pisemna.
Wykładowczyni akademicka tłumaczeń ustnych, pisemnych i audiowizualnych.
Nauczycielka języka hiszpańskiego od ponad 20 lat.
Prywatnie matka bliźniaków, miłośniczka muzyki, seriali, książek, podróży i jedzenia.
Joanna Budkiewicz
Uwielbiam się uczyć.
Kiedyś marzyłam o pracy naukowej, ale odkryłam, że bycie w szkole z uczniami daje mi o wiele więcej radości.
Kocham wybrzeże Bałtyku o każdej porze roku.
Jesús Cruz Carbajal
Nauczyciel z pasją, zawód wykonuje od ponad 15 lat.
Absolwent filologii hiszpańskiej (UW) i kulturoznawstwa (uniwersytet w Meksyku oraz UW).
Studia doktoranckie w zakresie dydaktyki języka hiszpańskiego.
Dodatkowo specjalizuje się w kulturze krajów hiszpańskojęzycznych, a ich folklor to jego wielka miłość. Wie wszystko o Día de los Muertos.
Hobby to podróżowanie i robienie zdjęć, przydatne do aktywności w social media.
Agnieszka Czereyska
Drogi Uczniu, Rodzicu Ucznia, Kandydacie i Rodzicu Kandydata na Ucznia (to chyba wszystkie grupy, które mogą to czytać 😊), w ALONIE pełnię zaszczytną rolę psychologa szkolnego. Dlaczego zaszczytną? Bo dla mnie to zawsze wyróżnienie, jeśli ktoś decyduje się, aby obdarzyć mnie zaufaniem i dać mi dostęp do cząstki siebie – swoich myśli, swojej historii, marzeń, potrzeb, obaw, lęków, zmartwień, dręczących pytań, smutków, ale i radości. Wyróżnienie, do którego podchodzę z ogromnym szacunkiem.
Najważniejsze co chcę Ci powiedzieć, to to, że kiedy już to się stanie i zdecydujesz się obdarzyć mnie zaufaniem, podejdę do Ciebie i do tego co mi powierzyłeś z największą powagą, delikatnością, dyskrecją i troską.
Głównym celem mojej pracy jest, aby każdy Uczeń ALONU, który potrzebuje pomocy i wsparcia wiedział, że nie jest sam ze swoimi problemami. Jestem w ALONIE po to, aby towarzyszyć mu zarówno w dużych, jak i tych mniejszych trudnościach, zaopiekować się nimi, pomagać rozwiązywać problemy i zapewniać wsparcie, którego potrzebuje.
Tak jak na tej ławeczce na zdjęciu, tak siedzę i czekam na Ciebie w ALONIE. Możesz przyjść, usiąść, rozgościć się. Możemy porozmawiać, a czasem razem pomilczeć. Możesz zostać tyle ile potrzebujesz. Do zobaczenia.
Magdalena Jachimiak
Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, która również studiowała i mieszkała zagranicą.
Związana z nauką języka angielskiego od ponad 20 lat.
Obieżyświat, który uwielbia otwierać się na nowe kultury oraz ludzi.
Wierzy, że warto uczyć się języków, gdyż jak pisał Ludwig Wittgenstein „granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata”.
Biega, kiedy może i gdzie się da – po nizinach, dolinach i górach w Polsce i Europie. Góry zajmują w jej sercu szczególne miejsce, są miejscem magicznym, które pozwalają człowiekowi poznać siebie oraz piękno świata przyrody.